Wist u dat de mooie portretfoto’s bij de interviews gemaakt zijn door een collega zelf? Elke Maas is niet alleen kindbehartiger, maar daarnaast ook professioneel fotograaf. “Bij allebei de beroepen is het erg belangrijk om de sfeer goed aan te voelen.”

“Ik vind de afwisseling tussen de twee beroepen heel fijn. Het werk als kindbehartiger kan heel zwaar zijn. Fotografie is wat luchtiger. Voor Pro6 probeer ik altijd de verbinding te maken en vervolgens de situatie te verbeteren. Als fotograaf probeer ik het moment juist vast te leggen zoals het is.”

Systeemtherapeutisch werker
“Ik studeerde in 2011 af als sociaal pedagogisch hulpverlener. Het was in die tijd erg moeilijk om aan werk te komen. Ik ging werken in een woongroep voor mensen met een verstandelijke beperking. Stapje voor stapje klom ik omhoog binnen die organisatie. Ik werkte uiteindelijk vijf jaar lang met ouders met een verstandelijke beperking. In de tussentijd deed ik ook een opleiding tot systeemtherapeutisch werker.”

“Die opleiding was voor mij echt een cadeautje. De opleiders keken op zo’n fijne manier naar mensen. Niet vanuit de positie van een hulpverlener die het wel even uit gaat leggen, maar echt door vanuit nieuwsgierigheid en een vriendelijke houding hulp bieden. Je luistert zonder oordeel of bent je bewust van het feit dat je oordeelt. Waarom doet iemand dit of dat? Je vraagt door. Je gaat op zoek naar de diepere laag en bekijkt het verhaal van alle kanten.”

Op elkaar stenen staan
“Connectie voor correctie is belangrijk binnen het systemisch werken. Als een kind je niet vertrouwt, krijg je niet alle informatie en kun je het kind niet de juiste hulp bieden. Door oprechte interesse te tonen, oprecht nieuwsgierig te zijn en humor in te zetten, lukt dat wel. Die connectie moet er ook binnen het gezin zijn. Dat is ook systemisch werken, naast dat je het hele netwerk betrekt.”

“Systemisch werken levert begrip op. Heel vaak zit achter de problemen dat iemand zich niet gehoord voelt. Vorige week had ik nog een gesprek met een dochter en een vader. Het was pittig, maar dochter voelde zich daardoor voor het eerst wel echt gehoord. Vader gaf me ook terug dat hij een doorbraak voelde na dat gesprek. Ze luisterden eindelijk echt naar elkaar en naar elkaars behoeften, in plaats van constant te blijven hangen in discussies over wat er wel en niet was gebeurd.”

“In de systeemtherapie gebruiken ze weleens een dans als metafoor. Mensen die niet kunnen mentaliseren en niet met elkaar in verbinding staan, stappen continu op elkaars tenen. Kom je wel in verbinding, dan ontstaat er een vloeiende dans.”

Mattenspel
“Ik wilde na die opleiding meer doen met het systemisch werken. Ik stapte over naar een andere werkgever, maar daar kwamen al snel bezuinigingen. In het verleden had ik al eens wat vacatures van Pro6 voorbij zien komen en doorgestuurd naar collega’s. Ik voelde dan vaak: hier wil ik eigenlijk zelf wel op solliciteren. Toen ik in de tweede helft van 2021 weer een vacature voorbij zag komen, greep ik mijn kans.”

“Ik begon als gezinsbehandelaar, maar merkte vorig jaar dat mijn motivatie wat afnam. Ik wilde weer meer met kinderen werken. Die zijn onbevangen en minder bedachtzaam als je eenmaal een verbinding met ze hebt. Ik kreeg de kans om de opleiding tot kindbehartiger te doen. Die stap was echt de juiste. Ik heb het werkplezier weer helemaal terug. Uiteindelijk doen we het ook voornamelijk voor de kinderen. Wat heeft het kind nodig? Wat gaat er in het kind om? Daar kom je achter door juist met het kind te praten. En als het met de ouders goed gaat, heeft dat ook weer positieve impact op het kind.”

“Als kindbehartiger probeer ik zo min mogelijk tegenover elkaar te zitten en te praten. Het werkt beter om bijvoorbeeld spellen in te zetten. Zo werkt het mattenspel erg goed. Kinderen mogen dan met ronde, gekleurde matten plekken aangeven waar ze vaak komen. Ze kunnen ook wegen, vervoersmiddelen en poppetjes leggen. Die poppetjes staan voor mensen uit hun netwerk. Ten slotte hebben ze ook klavertjes en smileys waarmee ze laten zien hoe blij ze zijn met een plek, persoon of zichzelf. Het geeft veel informatie over hoe hun wereld eruitziet. Soms grijp ik daar later nog naar terug.”

Contactherstel
“De casussen die me bijblijven, zijn van mensen die echt willen of juist gezinnen waarin het niet goed gaat. Toen ik net bij Pro6 werkte, kreeg ik een casus op mijn bord die heel heftig leek. Daar was enorm veel gebeurd, vader had erg heftige dingen gedaan richting moeder. Alleen, toen ik bij hen kwam, bleken het allebei heel meewerkende en reflectieve mensen. Vader had uit eigen beweging al hulp gezocht. Moeder deed haar best om vader weer te gaan vertrouwen. Het doel was uiteindelijk contactherstel tussen vader en kind. Dat werd echt een succesverhaal.”

“Het hoeft van mij echt niet meteen helemaal goed te gaan om me voldoening te geven. Ik ga op zoek naar waar ik denk dat mensen mee geholpen zijn. Als ik dat vind en het klopt, dan voel ik veel voldoening.”