‘Ik voelde al snel: hier hoor ik.’ Gedragswetenschapper Mayka van Beek begon in februari bij Pro6, terwijl ze juist even klaar dacht te zijn met de zorg. Ze heeft geen moment spijt gehad van die keus.
“Ik werk heel graag met kinderen en hun ouders. Ik vind kinderen zo puur, zo oprecht. Als zij ergens mee zitten, dan hoor je dat. Je krijgt geen sociaal wenselijk antwoord. Je kunt ze daardoor heel goed mee laten helpen in de therapie met hun ouders. Dat spreekt me heel erg aan.
“Nadat ik in 2017 afstudeerde als orthopedagoog ging ik eerst in de begeleiding aan de slag. Ik wilde met mijn voeten in de klei staan, ervaring met cliënten opdoen, voelen waar je tegenaan loopt. Ik werkte met kinderen en jongeren met ernstige gedragsproblemen. Die ervaring bracht me veel. Ik leerde dat je niet te snel moet gaan. Je loopt mee op het tempo van de cliënt.”
“Ik kwam in mijn vorige baan in aanraking met systeemtherapie. Het klinkt misschien gek, maar daarmee ging een nieuwe wereld voor me open. Ik voelde dat ik volledig achter die manier van denken stond. Veel meer dan het traditionele idee waarbij je alleen maar kijkt naar het individu. Ik merkte dat de systemische aanpak veel meer effect had, omdat je veel meer de context rondom een persoon in kaart brengt en daar ook mee aan de slag gaat.”
Toch weer zorg
“Door omstandigheden was ik een periode even klaar met de zorg. Toch ging ik nog eens goed nadenken toen Walter me belde. Ik voelde me tijdens het kennismakingsgesprek heel welkom en werd ook enthousiast van de visie binnen Pro6. Iedereen denkt hier systemisch en heeft een achtergrond in die richting.”
“Daarnaast kreeg ik een mooie uitdaging om de nieuwe rol van gedragswetenschapper bij Pro6 in Den Bosch in te vullen. Ik werk overstijgend. Ik voer de regie over casussen, spar met collega’s, maar heb ook mijn eigen cliënten.”
Hart sneller kloppen
“Ik voelde al snel: hier hoor ik. Van dit werk gaat mijn hart sneller kloppen. Het begin was wel even zoeken, maar dat maakte het ook heel leerzaam. Ik kreeg als gedragswetenschapper veel verantwoordelijkheid en merkte dat collega’s echt wat deden met mijn advies. Daarnaast vond ik het heel fijn dat ik altijd iemand kon opzoeken of -bellen als ik zelf een vraag had. We snappen elkaar goed en er is ook ruimte voor een persoonlijk praatje bij Pro6.”
“Ik krijg hier alleen maar casussen die om systeemtherapie vragen. Dat vind ik erg interessant. Ik zoek samen met het gezin uit: hoe kan ik jullie het best helpen? Wat kan ik doen om jullie op weg te helpen? Het kan soms lastig zijn om genoegen te nemen met een kleine stap. Je ziet dat veel meer mogelijk en haalbaar is, maar dat een gezin daar soms nog niet klaar voor is.”
Vooruitgang door verbinding
“Als dat wel lukt, geeft het me des te meer voldoening. Zo meldde een gezin zich aan met een meisje in de puberleeftijd dat eetproblemen en neerslachtige gevoelens had. Ze bleek heel erg de verbinding met de andere gezinsleden te missen. Ik heb verschillende oefeningen ingezet om die verbinding te herstellen. Ik heb ze allemaal een lijstje laten maken met wat ze dachten dat de andere gezinsleden leuk vonden om te doen. Vervolgens gingen ze die activiteiten ook uitvoeren. Zo hield het meisje heel erg van hockey en kocht haar vader daarom een hockeystick om samen te spelen. Ook liet ik ze samen het sociaal netwerk van deze meid in kaart brengen. Haar ouders wisten niet goed met wie ze omging, omdat het vaak en snel wisselde.”
“Uiteindelijk leidde dit alles ertoe dat ze weer meer verbinding met elkaar voelden. Het meisje merkte dat haar ouders oprecht geïnteresseerd en op de hoogte waren en daardoor stelde zij zich meer open. Ook leerden de ouders hoe ze haar beter konden ondersteunen bij haar eetproblemen. Het meisje kreeg daar een eigen traject voor. Ik had ook intensief contact met die behandelaar.”
“Het is een illusie te verwachten dat alle problemen verdwenen zijn als je afsluit. Als het maar stabiel is, het gezin er een goed gevoel bij heeft en jijzelf ook met vertrouwen een casus afsluit. Dat was bij dit gezin zo.”
Zaadje geplant
“Ik wil in de toekomst verder aan de slag als systeemtherapeut. Daar kan ik nog veel leren. Verder wil ik vooral gezinnen blijven helpen. Ik vind het fascinerend om een stevig gesprek met gezinsleden alleen of met het hele gezin te voeren en dan te voelen: er is een zaadje geplant. Als zij zich open durven te stellen en we samen iets waardevols creëren, dan krijg ik daar energie van. “