Ivo van Groesen voelde best wat spanning toen hij in september bij Pro6 begon. Complexe scheidingen behandelen was hij gewend, maar de aanpak was anders. Inmiddels merkt hij dat de Pro6-wijze aanslaat, zijn zelfvertrouwen groeit én zijn werk hem veel voldoening geeft.

“Na mijn studie maatschappelijk werk begon ik op een naschoolse dagopvang voor moeilijk opvoedbare jongeren. Vervolgens ging ik naar Bureau Jeugdzorg. Die organisatie werd wat te groot voor mij en dus vertrok ik. Ik begon als schoolmaatschappelijk werker in de gemeente Drimmelen. Door de decentralisering rolde ik vanuit die functie naar het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) in die gemeente. Ik gaf daar vooral KIES-trainingen, Kinderen In Een Scheiding, en leerde ouders hoe zij hun kind konden helpen.”

Wat beweegt jou?
“Ik vond de complexe scheidingen direct al een interessante uitdaging. Om binnen de complexiteit van de problemen toch iets te bereiken. Ik probeer altijd de mens achter de klacht of het probleem te zien. Wat beweegt jou? Ik probeer te achterhalen waar zij geraakt zijn, waar zij pijn voelen. In de relatie met de andere ouder of op andere punten in hun leven. We zijn allemaal uiteindelijk mensen die gezien willen worden.”

“Wat ik wel heb moeten leren is om kleine succesjes te vieren. In het begin legde ik de lat heel hoog voor mezelf. Elke casus moest een succes zijn. Zo niet, dan was ik ontevreden. Gaandeweg leerde ik realistischer zijn, door te kijken naar wat wél gelukt is. Het blijft uiteindelijk het proces van de ouders en niet dat van mij. Als ik mezelf maar in de spiegel aan kan kijken, wetende dat ik alles heb geprobeerd en gedaan. Sommige mensen kunnen niet anders dan in de strijd blijven. Die moeten echt naar de rechtbank, zodat die de knopen voor hen doorhakt.”

“Het CJG groeide hard en ik voelde me niet thuis in zo’n grote organisatie. Ik vertrok, waarna ik bij mijn vorige werkgever aan de slag ging. Daar werkte ik ook met gezinnen in complexe scheidingen. Het grote verschil ten opzichte van de aanpak van Pro6 was dat ik altijd samenwerkte met een collega. Die behandelde de andere ouder. Bij Pro6 behandel je beide ouders. Daar lag voor mij een mooie uitdaging en daarom koos ik voor Pro6.”

Regressie- en droomtherapie
“Inmiddels had ik ook al mijn eigen praktijk als regressie- en droomtherapeut. Als regressietherapeut behandel je niet de klacht of het symptoom, maar ga je naar de kern. Regressietherapie gaat ervan uit dat de kern te vinden is in een vroegere onverwerkte, pijnlijke of traumatische ervaring. Meestal is het een ervaring die niet volledig is afgemaakt, omdat het te overweldigend was en je onderbewuste vluchtte. Met behulp van je regressietherapeut kun je erbij blijven, maak je de ervaring af. Dat is vervelend op het moment, maar je kunt het daarna ook loslaten. De klachten die onoplosbaar leken, kunnen toch weggaan. Bij droomtherapie gebruik je een droom als ingang. Je gaat op zoek naar de oorzaak van je klacht of probleem in je droom. Ik ben ervan overtuigd dat dromen veel meer doen dan alleen het verwerken van je dag.”

“De koppeling met het werk bij Pro6 is dat ik bij ouders in een scheiding vaak ook zie dat ze te maken hebben gehad met traumatische ervaringen of gebeurtenissen. Daar heb ik het met ze over. Wat zit daar?”

De aanpak van Pro6
“Pro6 voelde direct als een heel warm bad, met fijne en betrokken collega’s. Elke collega gaf me het gevoel blij te zijn dat ik er was, met mijn kennis en ervaring. Het voelde als meer dan thuiskomen. Ze lieten me niet aan mijn lot over, maar ik kreeg wel de ruimte om mijn werk in te richten zoals mij dat goed leek. Ook gaven ze me de bevestiging die ik soms nodig had, aangezien de werkwijze voor mij nieuw was. Daardoor kon ik het beter loslaten als een ouder niet helemaal tevreden was.”

“Ik merk echt de kracht van de aanpak van Pro6. Ik voel wat de kinderen voelen, doordat ik ook met beide ouders te maken heb. Hoe ouders bedoeld of onbedoeld aan je kunnen trekken, hoe je hun spanning voelt.  Daarnaast heb ik nu langer de tijd om met beide ouders een band op te bouwen. Ik neem ze mee in de stappen die ik zet en waarom ik dat doe, in de doelen. Daardoor creëer ik extra draagvlak. Dit vergroot uiteindelijk de slagingskans voor de gezamenlijke gesprekken.”