Annabel verloor het vertrouwen in de hulpverlening, in zichzelf en in haar toekomst. Van de rechtbank moest ze toch nog een hulpverleningstraject aan. Uiteindelijk is ze heel blij met die beslissing. ‘Ik zie het leven weer zitten.’

“Ik wilde helemaal niet meer met mijn ex-partner aan tafel. Ik voelde me niet veilig. Ik voelde me door eerdere hulpverleners niet gehoord.”

“Al mijn hoop en vertrouwen waren dan ook verdwenen, toen ik bij Pro6 kwam. Maar dat veranderde compleet na de kennismaking met de behandelaar van Pro6. Die zei direct: ‘Als jij je niet veilig voelt, dan hoef je helemaal niet meer met je ex-partner aan tafel. Ik kon mijn verhaal bij de behandelaar doen en die luisterde ook echt goed. Ik voelde meteen een klik en een vertrouwensband.”

Geen goede moeder
“Mijn ex-partner zei steeds dat ik geen goede moeder was. Dat deed me veel pijn. Als je zoiets honderd keer hoort, dan ga je daarin geloven. Ik ging aan mezelf twijfelen en verloor mijn zelfvertrouwen. Ik zat er echt doorheen. De behandelaar van Pro6 vroeg aan mij: ‘Kijk nou eens naar jezelf. Wat doe jij allemaal voor je kind? Ben je dan geen goede moeder?’ De behandelaar betrok mijn moeder ook bij een paar gesprekken, vroeg bijvoorbeeld aan haar: ‘Vind jij je dochter een goede moeder?’ Ik zag uiteindelijk in dat ik wél een goede moeder was.”

“Ik liep door de scheiding en alles wat er was gebeurd ook met wat psychische problemen. Daar hebben we hard aan gewerkt. Het voelt nu weer alsof ik een normaal leven leid. Dat is erg fijn.”

Ouderbijeenkomsten
“Ik volgde ook de ouderbijeenkomsten van Pro6. Daar stak ik erg veel van op. Ik leerde alvast de belangrijke begrippen kennen, waardoor het traject later soepeler verliep. Ik kreeg daarnaast inzicht in de belevingswereld van mijn kind. Hoe is het voor haar, zo’n scheiding? Dat opende mijn ogen enorm. Ze is ook heel erg veranderd. Ze huilt veel sneller.”

“Ik leerde ook om niet te weerleggen wat mijn ex-partner tegen ons dochtertje zei. Ik hoefde alleen te vragen: ‘Dat kan dat hij dat tegen je heeft gezegd, maar wat vind jij?’ Dat is heel lastig, maar je moet een luisterend oor zijn voor je kind. Je kind de ruimte geven om zich te uiten. Ze gaat uiteindelijk wel inzien dat papa steeds verwijten maakt, terwijl mama dat niet doet.”

“Ik vond het heel fijn om herkenning te vinden bij andere ouders. Je herkent veel van elkaar. Het is erg prettig om met mensen in contact te komen die ongeveer hetzelfde doormaken.”